บุปผาซ่อนใจ(สารภี) ชุด ดอกไม้ลายรัก
ว่ากันว่า "กินเด็กเป็นอมตะ" จริงไหมนะ สงสัยสารภีจะต้องพิสูจน์สักทีแล้วล่ะว่าจริงรึเปล่า แต่ทำไปทำมากลับถูกเด็กกินซะงั้น ก็ไม่รู้ว่าระหว่างกินเด็ก กับ ถูกเด็กกิน อันไหนมันจะฟินกว่ากัน
ผู้เข้าชมรวม
22,144
ผู้เข้าชมเดือนนี้
28
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายเซตนี้มีวางจำหน่ายที่ร้านนายอินทร์ทั่วประเทศนะคะ ใครที่ยังไม่มีสองเล่มแรก ตอนนี้ยังสมารถหาซื้อได้อยู่นะคะ อ้อ! ตามร้านออนไลน์ก็มีนะเออ
สารภี อลิเซีย มอนเตอโร (ลูกสาวคนเล็กของอเล็กซิส จากเรื่อง "บุพเพรักกับดักปรารถนา")
สารภี – หญิงแกร่งและเก่ง ด้วยนิสัยและท่าทางห้าวๆ จนใครต่อใครคิดว่าเธอเป็นพวกหญิงรักหญิง และดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยยี่หระกับคำพูดพวกนั้นซะด้วยสิ ปล่อยให้คนเขาคิดเขาพูกันไปโดยไม่ออกมาปฏิเสธ จึงทำให้บ่อยครั้งที่สาวๆ มากหน้าหลายตาตามกรี๊ด อาจจะเป็นเพราะการแต่งกายที่ดูทะมัดทะแมงบวกกับกิริยาท่าทางที่ดูไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป อีกทั้งหน้าที่การงานที่ต้องปกครองคนหมู่มาก จึงทำให้เธอต้องดูแกร่งอยู่ตลอดเวลา แต่ใครเลยจะรู้ว่าภายใต้ฉากหน้าที่ทุกคนเห็น อาจจะซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ข้างในก็ได้
เจอโรม (ลูกชายเจฟ+ไอด้า จากเรื่อง "พ่ายรักเล่ห์มาเฟีย")
เจอโรม – หนุ่มเจ้าชู้คารมดี เรียกว่าเพลย์บอยยังน้อยไปมั้ง สเป๊กน่ะเหรอ ขอให้ตู้มๆ เอาไว้ก่อนเป็นดีที่สุด เข้าทำนอง “อกล้ำหน้า ร้อนฉ่าทุกอณู” ส่วนผู้หญิงที่ไม่ชอบที่สุดน่ะเหรอก็ผู้หญิงแก่ไงล่ะ ปกติไม่แก่ ยังเข้าใจยาก เลือดจะไปลมจะมาน่าเบื่อสุดๆ เพราะฉะนั้นอยู่ให้ห่างเป็นดีที่สุด แต่ใครจะคิดล่ะว่าสุดท้ายแล้วยิ่งไม่ชอบก็ยิ่งได้เจอ เข้าทำนอง “เกลียดอะไรได้อย่างนั้นกระมัง” ยิ่งเมื่อต้องถูกสารภีถอนหมั้นแบบไม่แคร์สื่ออีก มีเหรอที่ผู้ชายอย่างเขาจะยอม ให้มันรู้ซะบ้างว่า ถ้าทำให้ผู้ชายอย่างเขาเสียหน้าจะต้องเจอกับอะไร เขาน่ะ "เพลย์บอยร้อยสังเวียนเชียวนะ"
เขาไม่ชอบผู้หญิงแก่ฉันใด เธอเองก็ไม่ชอบผู้ชายเด็กกว่าฉันนั้น เฮ้อ! แล้วแบบนี้ความรักของทั้งคู่จะลงเอยกันได้ยังไง อันนี้ต้องติดตามนะคะ
เรื่องนี้พระเอกกวนตรีน ชอบกวนประสาทนางเอก แล้วก็ขี้ตื๊อสุดๆ ส่วนนางเอกจะนิ่งๆ เพราะต้องรักษาภาพพจน์ทายาทนักธุกิจเอาไว้อยู่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้ว เธอก็แอบรั่วบ้างเป็นบางทีนะ (รั่วตามกรรมพันธุ์) จริงๆ เธอชอบพระเอกตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้วล่ะ แต่พอรู้ว่าพระเอกเด็กกว่าเท่านั้นแหละ เธอก็รีบตีตัวออกห่างทันที ด้วยกลัวว่าตัวเองจะพลั้งเผลอตกหลุมรักเด็กเข้าสักวัน เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็ นักธึรกิจชั้นแนวหน้าอย่างเธอ คงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าใครต่อใครรู้ว่า...เธอเป็นพวกวัวแก่กินหญ้าอ่อน เธอไม่อยากให้ใครต่อใครมาว่าได้ว่าเธอเป็นพวกกินเด็ก (ถึงแม้เด็กจะน่ากินมากๆ ก็เถอะ)
แต่จะทำไงได้ล่ะ เด็กมันตื๊อไม่เลิกนี่นา ยิ่งตื๊อก็ยิ่งรู้สึกว่าหัวใจกำลังทำงานหนัก แล้วถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไปล่ะก็ เธออาจพลาดหลงรักเด็กจนถอนตัวไม่ขึ้นเข้าสักวัน เพราะฉะนั้นเธอต้อง...หนี หนีทั้งเขา หนีทั้งหัวใจตัวเองนี่แหละ แต่........โชคชะตาก็ดั๊นเล่นตลก ทำให้เธอได้เจอกับเขาอีกจนได้ ที่สำคัญยังเจอกันด้วยสถานะเก่าแต่เล่าใหม่ซะด้วย
พระเจ้า! ใครจะคิดล่ะว่าเด็กที่เธอพยายามหนี แท้จริงแล้วคือ...............(คืออะไร ให้ไปหาคำตอบในเรื่องนะคะ) แต่ที่แน่ๆ ชาตินี้ชีวิตเธอคงวเวียนอยู่แต่กับเด็กแล้วล่ะมั้ง ก็เด็กมันช่างตื๊อเหลือเกินนี่นา หรือเธอจะลองกินเด็กดูสักที ก็เห็นใครต่อใครชอบพูดกันว่า "กินเด็กเป็นอมตะ" นี่นา มันก็น่าลองนะ เผื่อว่ากินแล้ว เธอจะกลายเป็นสาวสองพันปีขึ้นมา
แต่เห็นทีการจะกินเด็กโข่งเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวคนนี้คงไม่ใช่เรื่องง่าย ดีไม่ดีจะเป็นเธอซะอีกที่ถูกหมอนั่นจับกิน ก็เล่นหื่นซะขนาดนั้นนี่นา เจอหน้ากันทีไรก็ร่ำๆ จะจับเธอกินท่าเดียวเลย
"หรือว่าเราจะยอมถูกหมอนั่นกินดูสักครั้ง จากนั้นค่อยตะปบหมอนั่นกินกลับบ้าง หึๆ เห็นแบบนี้ ฉันก็หื่นเป็นเหมือนกันนะยะ" (บอกแล้วว่ากรรมพันธุ์มันแรง)
เปิดจองแล้วนะคะ ทักได้ทุกช่องทางตามโปสเตอร์ด้านล่างนี้นะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ เลอบัว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เลอบัว
ความคิดเห็น